Het geloof in een notendop

Gepubliceerd op 11 november 2023 om 14:54

Als je het boek 'Gemaakt tot Gods eer' hebt gelezen, zal het je vast zijn opgevallen dat ik God beschrijf als een liefhebbende Vader. God is niet een of andere onpersoonlijke kracht die ik uit het universum put. Nee, Hij is Iemand die van me houdt, naar me omziet en me helpt. Dat ervaarde ik duidelijk tijdens mijn ziekteproces, en natuurlijk ook nu nog in het gewone dagelijkse leven. Hij is er altijd, ziet iedere traan en geeft om mijn welzijn.

Een persoonlijke relatie met God, dat is wat ik jou enorm gun! Dat is waar je voor gemaakt bent en waar je échte voldoening in vindt. En het goede nieuws is: er is niets wat jou daarin tegenhoudt. In tegenstelling tot alles wat je in de wereld zult tegenkomen, is het gratis & voor niks. Dat is trouwens de letterlijke betekenis van het woord 'evangelie': het betekent 'goed nieuws' of 'blijde boodschap'. 

Maar voordat ik in kan gaan op deze blijde boodschap, moet ik je eerst het slechte nieuws vertellen. En dat is dat er tussen God en ons mensen een enorme kloof zit. Ja, Hij houdt van ons. Onvoorstelbaar veel. Maar tegelijkertijd zijn Hij en wij een onmogelijke match. Waarom? Omdat Hij 100% volmaakt goed is, en wij mensen verre van. Onze zonde kwam al vanaf de eerste mens Adam in de wereld, en werkt door in ons allemaal. En dat plaatst God nogal voor een dilemma: Hij houdt van ons met een volmaakte liefde, maar tegelijkertijd kan Hij de slechte dingen die we doen niet aanzien. Niet eens een beetje. Logisch, want Hij is compleet perfect. Zonde (en dan heb ik het niet alleen over moord en diefstal, maar ook gewoon al het andere waarin we God niet zoeken) leidt tot de dood. Om het slechte nieuws dus maar even onomwonden te brengen: vergeet de hemel, hiernamaals of wat je ook ooit erover hebt geleerd. We zijn ten dode opgeschreven. Afschuwelijk voor ons, maar ook voor God, Die van ons houdt! 

Een mens zou het niet hebben kunnen bedenken, maar God heeft dit probleem eens en voor altijd opgelost: Hij gaf ons Jezus. Jezus Christus nam de straf van de zonde op zich: Hij stierf voor ons. En heel belangrijk: Hij stond ook op uit de dood. Misschien klonk dit al ergens een beetje bekend in de oren, en ja je hebt gelijk: dit is wat we vieren met Pasen. Zijn dood en opstanding is ongelooflijk goed nieuws want het betekent dat die kloof tussen God en ons door Jezus is weggenomen. Er staat niets meer weg. We kunnen vrijuit van Gods liefde genieten! Nu tot in eeuwigheid (komt dan toch weer het hiernamaals terug in zicht!)  En in tegenstelling tot andere religies waar je afhankelijk bent van je goede daden voor je redding, gaat dat hier niet op. We kúnnen onze redding niet verdienen. Het enige wat we hoeven te doen is te geloven en aan te nemen dat Jezus de prijs voor ons heeft betaald. 

Hoe doe je dat? Nou, net zoals je doet wanneer je verdrinkt op zee en iemand gooit een reddingsboei naar je toe. Ik weet zeker dat je er niet lang over zou denken, maar simpelweg die boei zou aangrijpen. Je beseft: dit ga ik alleen niet redden, ik weet dat ik die reddingsboei nodig heb dus ik pak hem! En zo eenvoudig werkt het met Jezus ook. Hem aannemen betekent dat je weet dat je een zondaar bent,  dat je zelf niets kunt doen om dat te veranderen, en dat je accepteert dat Jezus de straf voor jou heeft gedragen. Dat doe je in je hart, en je kunt het naar God verwoorden op je eigen manier. Als je het fijn vindt, is hier een gebed dat ik op de website gotquestions.org heb gevonden: 

“God, Ik weet dat ik een zondaar ben. Ik weet dat ik de gevolgen van mijn zonden verdien. Maar ik vertrouw in Jezus Christus als mijn Redder. Ik geloof dat Zijn dood en Zijn opstanding in mijn vergeving voorzien. Ik vertrouw in Jezus en Jezus alleen als mijn persoonlijke Heer en Redder. Dank U Heer voor Uw vergeving en mijn redding! Amen!

 

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.